گرما یا احساس سوزش در هنگام مصرف سس تند ناشی از کپسایسین و کپسایسینوئیدهای مرتبط است. احساس سوزش ناشی از فعال شدن کپسایسین از گرمای TRPV1 و کانال یونی دردار با لیگاند در نورون های محیطی است.
غذاهای حاوی کپسایسین مانند سس فلفل خانگی می توانند اثرات متفاوتی بر روی هر فردی داشته باشند. کسانی که مشکلات معده دارند می توانند علائم بدتری نسبت به احساس سوزش را تجربه کنند.
مکانیسم اثر پس از آن یک تعامل شیمیایی با سیستم عصبی است. اگرچه احساس سوزش واقعی نیست، استفاده مکرر و طولانی مدت از ادویه های داغ ممکن است به نورون های حساس به گرما محیطی آسیب برساند.
افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) ممکن است پس از مصرف سس های داغ دچار گاز معده، اسهال یا درد معده شوند. گرمای ظاهراً ذهنی ادراک شده سس های تند را می توان با مقیاس اسکویل اندازه گیری کرد.
عدد مقیاس اسکویل نشان می دهد که چند بار چیزی باید با حجم مساوی آب رقیق شود تا زمانی که افراد دیگر هیچ حسی از کپسایسین احساس نکنند.
تندترین سس تند ممکن از نظر علمی، سس با 16 میلیون واحد اسکویل است که کپسایسین خالص است. نمونه‌ای از سس تند که برای دستیابی به این سطح از گرما به بازار عرضه می‌شود.
ذخیره 16 میلیونی بلر است که توسط سس‌ها و اسنک‌های بلر عرضه می‌شود. در مقایسه، سس تاباسکو بین 2500 تا 5000 واحد اسکویل رتبه‌بندی می‌شود.
آنها محلول در چربی هستند و بنابراین آب برای مقابله با سوختگی کمکی نخواهد کرد. موثرترین راه برای تسکین سوزش، استفاده از لبنیات مانند شیر و ماست است.
پروتئینی به نام کازئین در محصولات لبنی وجود دارد که به کپسایسین متصل می شود و به طور موثری آن را برای سوزاندن دهان کمتر می کند و چربی شیر به معلق ماندن آن کمک می کند.
