Punica granatum (Pg) که معمولاً با نام انار شیرین (Pg) شناخته می شود، عضوی از خانواده تک ژنی Punicaceae است و عمدتاً در ایران یافت می شود که مرکز اصلی آن به شمار می رود.
Pg و اجزای شیمیایی آن دارای خواص دارویی و سمی مختلفی از جمله آنتی اکسیدانی، ضد التهابی (با مهار سیتوکین های پیش التهابی)، ضد سرطان و فعالیت های ضد رگ زایی هستند.
آنها همچنین اثرات مهاری بر تهاجم/حرکت، چرخه سلولی، آپوپتوز و آنزیم های حیاتی مانند سیکلواکسیژناز (COX)، لیپواکسیژناز (LOX)، سیتوکروم P450 (CYP450)، فسفولیپاز A2 (PLA2)، اورنیتین دکربوکسیلاز (آنزیم) کربوکسیلاز (آنزیم) را نشان می دهند.
(CA)، 17بتا هیدروکسی استروئید دهیدروژناز (17β-HSDs) و سرین پروتئاز (SP). علاوه بر این، آنها می توانند تمایز سلولی را تحریک کرده و دارای اثرات ضد جهش زایی باشند.
Pg همچنین می تواند با چندین مسیر سیگنالینگ از جمله PI3K/AKT، mTOR، PI3K، Bcl-X، Bax، Bad، MAPK، ERK1/2، P38، JNK و کاسپاز تداخل ایجاد کند.
با این حال، مکانیسم های دقیق برای خواص دارویی و سم شناسی آن همچنان نامشخص است و نیاز به ارزیابی بیشتر دارد. این ویژگی‌ها به شدت استفاده از Pg را برای کاربردهای بالینی پیشنهاد می‌کنند.
این بررسی در مورد زمینه هایی که Pg خواص درمانی در مکانیسم های مختلف نشان داده است بحث خواهد کرد.
Punica granatum (انار) درخت کوچکی است که بین پنج تا هشت متر ارتفاع دارد و عمدتاً در ایران، هیمالیا در شمال هند، چین، ایالات متحده آمریکا و در سراسر منطقه مدیترانه یافت می‌شود.
Pg یکی از گیاهان بومی مهم ایران است که به دلیل قابلیت سازگاری با شرایط نامساعد اکولوژیکی در اکثر مناطق کشور، در مناطق خشک و نیمه خشک می روید.
بیش از 764 رقم Punica granatum (Pg) طی یک جمع آوری ژرم پلاسم جمع آوری و در شهرهای ساوه و یزد (ایران) رشد کرده است که همگی دارای ویژگی های میوه خاص از جمله اندازه، رنگ، طعم، زمان رسیدن و مقاومت به بیماری هستند.
